Dünya pencerem buğulandı yağmurlu bu gün,
Niyet ile nasibin farkını öğrendim sabır gereken gün,
Emrin tecellisine tahsis edilmiş bu gün,
Gül diye niyet ettim nasibim çınarmış bu gün.
Bir titremedir sardı fani bedenimi sarsıldım,
Birçok zamanı harcadım ve içindekileri hayatım oluştu,
Geçti günler geceler, hüzünler neşeler, koca koca yıllar oluştu,
Boş yere harcadım zamanımı, esaretinde kaldığım yalnızlık oluştu,
Her şeye zaman ayırdım da, bundan sonrası senin olsun diyemedim.
Pişmanlıklar harmanındaydım dün yine, üzüldüm ama nafile,
Dünden bu güne onca şiir yazdım, kelimeler dillendirdim,
Düşündüm de hangisini ne için dillendirdim, bilemedim,
Hala yazıyorum ama bu şiiri de yazmayı bir borç bildim,
Zira bundan evvel yazdıklarım hükümsüzdür,
İnsanlarla konuşmayı çok severdim,
Hayat ne garip onca hevesin, beklentinin ardın da yatıyor hüsran,
Çoğu zaman diyemem, doğrusu hiçbir zaman bilinmez perde ardında kalan,
Unutma, yaşamadığın pişmanlığın ve katlanmadığın ecrin mükâfatını alamazsın hayattan,
Şimdi vaktidir geçmiş günleri yâd etmenin, zira hayat sahnesinde açıldı hüsrana perde.
Belki vazgeçilmezlerinin ardındadır aradığın, belki de her kolay vazgeçişin de,
Ne anlamı kaldı, hayatımın,
Bir pula harcadıktan sonra.
Ne anlam taşırı ki hayatım,
Bir kula harcadıktan sonra.
Gonca gül eylersin cananı,
-
Enver Ünver
Tüm YorumlarDerin anlamlı ve murabba tarzında bazan çok beğeniyorum.