Mehmet Tokat / Yanlizligin Adresi

Gözlerine yüregimi astim dün gece
Kirpiginden sevgi damliyordu karanligima
Süzülüyordu saclarindan hayat
Bir Peri gibi gülümsüyordu Dudaklarin al al…

Teninde gördüm ayriligi
Utandim yasamisligimdan, kocamisligimdan
Utandim senden sonra yasiyacaklarimdan.

Bir Yildiz kadar yorgundum ve Rüzgar kadar yanliz
Istesen kalirdim,yanardim, yakardim, tenini tuz gibi.
Yanardim istesen sörerdim Islakliginla…
Sense ayriligi sevdin benden ziyade…
Oysaki sen degilmiydin cölümde cicek actiran
Sen deilmiydin dilimi dolandiran.

Ah yanlizligimin heyulasi, Madem bitecek icimdeki bu nefes
Soluk soluga sana vermeliyim..

Zaten ben ne zaman Süt icmeye kalksam
Hep üstüme dökerim,
Anamdan emdigimi burnumdan getirir Hayat..
Ne zaman bir yudum Sarap icsem zehirlenirim
Ve zaman sevsem birini Dagilirim ipi kopmus tesbih gibi….

Gözlerimi Yüregine astim dün gece
Sormadim kendime son istegimi
Sormadim ayrilik yanginlarinin küllerini
kim süpürecek diye,
Yanlizligin dar agaciydi Kirpiklerin
Yagli bir ilmek gibi gecirdigim,Sesindi, Kokundu, Rengindi

Duasiz bir ayindi sesizligin
Sesizliginden anladim ayriligi
Istesen silerdin $ulesiz bir fenerin izini siler gibi
Silerdin istersen Öperdin, Anlima vuran Kara yellerin izini
Sense ayriligi sevdin benden ziyade
Ve umutlarim karanliginda söndü

Bir Yildiz kadar yorgundum ve Rüzgar kadar yanliz.
Hasret bir Pencereydi tamamlanmis yanlizligima
Sinirini cizemedigim,ayrilik Ülkesiydi
Simdi bir lokmadir yasamak,Demir bir yumruk gibi bogazima takilan
Ve yitik bir yüregin gözlerinde,Iki damladir var olmak.

Ey yanlizligin Heyulasi, Madem bitecek icimdeki bu nefes
Soluk soluga sana vermeliyim, sana vermeliyim...