Nefis terbiye ister, sözleri şahsınadır,
Maneviyat ruhunda Rab’bi hep yanındadır…
Batıl ruhu mahveder, borçları biriktirir,
Bu şair tövbekârdır, Rable sevindirilir…
Alkış ki istemiyor, ün, nam bunlar boş şeyler,
İhlas sevindiriyor, ruhları bu hoş eyler…
Maddiyatı düşünmez, Rable yetinecektir,
Samimi sevgisini, Rab’bimiz bilecektir…
(1996)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 9.9.2012 11:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!