Mehmet Tevfik, Hocamızın Şaibeli Basket ...

Oyun şaibe dolu ama kâr sağlayıcı,
Kaçak saha içinde bizleri bağlayıcı…

İki futbol takımı iki ayrı top ile…
Tek sahada maç yapar büyük ciddiyet ile…

Basket direkleri de tam kalenin önünde,
Biz üçüncü ekibiz hocamız yönetmekte…

Sürekli top çarpsa da kafalar alışmıştır,
Hem goller engellenir hem işler karışıktır…

Ekibin en başında Âmine, Hatice, Emirhan,
Hacı, Kevser, Esma, Havva, Ayşe, Reyyan…

Bunlar en iyileri daima kazanırlar,
Top çarpmadığı zaman bol bol puan toplarlar…

Ancak kale direği tam başımıza bela,
Her gol atılışında okunacaktır selâ…

Bu telef olmamızdır sakatlanmak demektir,
Sakatlanan kovulur dışarı def edilir…

Lütfiye, Kayserili, Akif, Mevlut, Rümeysa,
Arif, Selma, Şefika, Nazlı, Meryem, Musa…

Bozuntuya vermezler bunlar nemalananlar,
Bol yağcılık yapıp da dondurma kazananlar…

Hocamız da kâr sağlar bilinmeyen yerlerden,
El altından da olsa gelir ve giderlerden…

İkişer liralık da olsa büyük ödül dondurma,
Sözde durulacaktır çıkmaz ise kandırma…

Aybüke, Elanur, Can, Emir, İbrahim, Diyar,
Muhammed, Ali, Gönen, bunlar yedek oyuncular…

Ekrem, Yusuf, Hüseyin, mahalleden gelirler,
Nihat, Bayram, Bekir hep rezillik düşünürler…

Çaycı ve süpürgeci kadınlar onlardandır,
Attıkları basketler oyunun da mahvıdır…

Onlar varsa biz yokuz çünkü tecrübeliler,
Çaycı ve süpürgeci kadınlar bilgililer…

Bu bir tip kışkırtma yani vurgunculuktur,
Sonrası da çok malum top patlatılacaktır…

Top market toplarından kampanyalı üründen,
Sonu doksan dokuzlu pek iş görmeyenlerden…

Bunlar olağan şeyler evvelden düzenlenir,
Her birisi tutulur parayla getirilir…

Rümeysa, akıllı kız “Hocam, kaç uzaklaş, der,
Yine deliler geldi bizleri üzecek der…

Hoca, kaçmasa olmaz güvenliğimiz yoktur,
Bekçi, iş bırakmıştır alacakları çoktur…

(2015)