Mehmet Tellioğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Umutlarla geldiler,umut için
Umdukları umut,içinde kaldı
Umut diyarı İstanbul'da
Umutları kırılarak hayale daldı...

Sevinç içinde gelmişti umut diyarına.

Sen vardın güneş altında,
Gölgeler yok oldu birden.
Yer yarılmış, dumanlar fışkırıyor,
Sıcak damlalar süzülüyordu yüzünden…

Dermanı kalmamış yürümeye,

Ağaç dalının kuytusunda yatan anne,
Belli ki avcıdan darbe yemişti.
Solgun bakışlarla bakıyordu yavrusuna.
Uçacak hali kalmamıştı,
Belliydi son anlarını yaşadığı.

Akşamları otururken evdeki köşemde,
Düşledim düşledim her şeyi.
Sonsuza kadar ne kalacak bizlere…
Yaylalarda, bozkırlarda,
Gökteki bulutlar mı, yıldızlar mı?
Ay mı, güneş mi?

Çok uzaklarda olsan da gel
Seni çok özledim.
El ele verelim seninle
Birlikte yaşayalım bir ömrü
Doyasıya…

Göklere yükselir dumanlı, karlı dorukları
Sıra sıra sıralı dağlar.
Çiçeklerle bezenmiş yamaçları,
Havası serin çam ormanları.
Suları çağlar buz gibi.
Koyun kuzu otlar eteklerinde.

Yoksuldum,
Gelen vururdu, giden vururdu
Yoksulluğumun çaresizliğinde.
Doğduğum köyün başında
Büyük bir kaya vardı
Kırın ortasında, yapayalnız…

Onüç yıllık yaşamı boyunca...
O yıldızlar altında sessiz
Sonsuzluğun gerçeğinde
Ve meleklerle uçuyor göklerde...

Sadık kalmıştık birbirimize.

Papatyam,sümbülüm,nergisim,
Gülüm,yayla çiçeğim! ...
Birazcık gayret et,
Topraktan çık,
Doğaya uy.
Havan, suyun, güneşin bol.

Attın içine,
Dindiremedin gözyaşlarını…
Akıyordu yüreğinin derinliklerinden,
Sıcaklığını duyuyordum
Dokununca ellerimle.