Mehmet Tekeci Şiirleri - Şair Mehmet Tekeci

Ateş yandı alevlendi sinesi tutuştu su
Bazen hayy dedi, bazen hu; yad ele savurdu su

Yandı, yok oldu sırrında, ötelerde kayboldu
Yaktı var etti can verdi, hasretle kavurdu su

Tövbeler kirlenmiş
Ruhuma gardiyan beden
Hakikat sözlerime sis

Yalandan, ateşi sönmüş ıslak gözler
Kirpikler perde gerçeklere

Dalgalansın ruh dünyan, umutların bitmesin.
Yitip gittiğin zaman, özleyenler bulunsun.
Etrafına ışık saç, güneşin hiç batmasın.
Ağlarken gözyaşını, gizleyenler bulunsun.

Hayat denen sahnede, oynadığın oyunu.

Çağlarken umutlarım son olan bekleyişte
Giderken alacağım kahverengi gözlerin
Sukutun ardındaki gizemli saklayışta
Anlatsa sevdamızı hakikatli sözlerin

Ziyası aksederken üzerimize aşkın

Efendim

Güvenmem hiç yalan, yaza bahara
Urbasız çıkmadım dışa efendim.
Sevdalı gönülü yakacak nara
Gülerde geçerim haşa efendim.

Düşlerim buz kadar şeffaf, sen varsın ondan.
Kumru kanadında sevda, yaşıyoruz biz
Umutlarıma sığmayan umarsın ondan
Sevdayı zamandan an’a, taşıyoruz biz

Kelimeler kanatlandı söz aşka geldi

ÇOCUK GELİNLER. İNSANLIĞIN UTANCI.

Çocuklarımız.
Yarınlarımıza umutla bakmamızı sağlayan biricik yavrularımız.
Gözümüzden daha fazla sakınmamız gereken CaN varlıklar.
Bir ömrü bizle paylaşmak için severek beden denilen elbiseyi giymeyi göze alan indigolar.

Hedefleri olmalı insanın…
Hem de çok büyük hedefleri
Hedefleri bir güneş kadar gerçekçi ve bir güneş kadar ulaşılamaz olmalı.
Hedefleri yaşatmalı insanı ve hedefleri ona geleceğe umutla kanat çırpmasını sağlamalı.

Hedefleri ile isteklerini bir birine karıştırmakla geçer insanın ömrü. Bir arabam bir evim olsun hedef değil bir istektir. İstekler ben duygunuzu, hedefler ise ruhunuzu diriltir.

Hem uzaklarda hem de ta içimde yaşarsın
Yakınımın ırağı yürekte sevdasın yar
Takıldığım engeli benim için aşarsın
Yollarımın uğrağı yürekte sevdasın yar

Düştüğüm tüm yollarda seni arar gözlerim

Kaç yıldız topladın gökyüzünden..
Kaç çiçek boyadın milyonlarca renge.
Ellerin kaç bedene can verdi
Sonsuzluğu avucunun içinde tutup,
Ne zaman uçurdun bir kuş gibi?