Mehmet Soytarısı Şiiri - Mehmet Artem Aykut

Lan, şair!
Benim için bir şiir yaz,
Onu bana getirsin.
Üzerinde iyi dursun kelimelerin,
Bu benim en büyük ihtiyacım.
Güneşle öpüşen başaklar gibi özgür,
Hür olsun saçları şiirinde.
Beni sevmeyi beceremedi, kabul.
Şimdi tutup onu sevdiğimi söylesem
Çekip gidişine yavşak derler, olmaz.
O yüzden bir şiir yaz,
İkimizin bir devlet olduğunu anlat;
Kuşe kağıda basılı dudakarıyla
Saman kağıdından memelerine yazalım
O devlete dilekçemizi.
Bir dirhem mutluluk olduğunu
Yalnızlık ambarımda.
Gözleri tanrıçaların mabedi gibi,
Bakıldıkça esiri olunsun,
Susulduğunda kasıklardan konuşulsun,
Çayını tazeleyip tazeleyemeyeceğimi sor.

Yaz, şair!
Mücevherat takmayı sevmediğini
Ama saçlarının her birinde
Bir Elif olduğunu,
Hikmet’in Alevi yanım oluşunu.
Boğa’dan Rıhtım’a dek kelimelerin uçuşsun
Her bir yerinde Kadıköy’ün.
9’un bir asal sayı oluşunu
Kafaya taktığımı da yaz
"Ne istiyorsun rakamdan? ” diye sorma.
Sokak köpeklerinden bile onu dilediğimi,
Hatta o köpeklerin yalnızlığına sığındığımı,
Bir kocanın Mısır’daki dededen miras kalamayacağını,
Kaşar’ın bazen peynir olmadığını,
Keşan’ın bazen memleket sayılmadığını yaz.

Altalta sıralandığımı yaz,
Terimlerden oluştuğumu,
Yazsana şair!
Kelimelerim olduğunu ona
Hepsi 'sen' kokan.
Ne? Her şeyde mantık aramasana!
Hangi sitem beyaz gelinlik giyer?
Allah’ı katma bu işe şair!
Çok zamandır ben Tanrı,
O ise bana Mehmet diyor.
Aramıza girdiğinden beridir birileri;
Bu bir demagoji meselesi.
Ne zaman bir şeyler yoluna girse
Damar damar üstüne biniyor.
Yenikapı sahilinde oturduğumuzu
Yunus çağırdığımızda geldiğini
Yazıver, umutsuzluğun harcımız olmadığını.

Şair Bey, yazın lütfen;
En güzel elbisesini tabutuna astığımı,
Mezarına gelmesine gerek kalmadığını.
Yalnızlık ambarımdaki bir dirhem mutluluktan
Şimdilerde sen kokan kelimelerim olduğunu.
Şeytanı aslında çoğu gün görmüşüz:
Şaire, imama, padişaha
Birer meslek lazım; Soytarı.