Mehmet Seyidhasanoğlu Şiirleri - Şair Me ...

Köhnemiş duygularla yüklüyüm;
Anlamsız, değişimiyse uzak düşlere kalan!
Tuhaf bir sevgi; sebepsiz!
Kim bilir; belki de bir sebebi vardır...
Yalnız kalmak gibi bir şey, bir başına.
Acayip geliyor insana;

Tarihin çıldırmışılığına aldırmadan, sevdim seni!
Coğrafyanın farklılığını görmezden gelip,
İklimlerin uzamışlığıyla uğraşmadan,
İnsan kanı emen insanlara inat!
Şiirlerin, yalınlığını bakış açısı belirleyerek,
Şarkıların; hayatın ritmine ayak uydurmasıyla özenerek,

Sen miydin?
Dün gece kapımı çalan!
Çaldıktan sonra apansız karanlığa kaçan,
Düşünden uyandırıp beni;
Senli düşümü sensiz bırakan!
Boş bir kuşku muydu bu?

Sen neden hüzünlüsün?
O kadarda garip ve buruk,
Neden bu kadar soğuksun?
Bir düşünsene, kıştan bile soğuksun!
Affet ama sevilmiyorsun, eskiden de öyleydi,
Hışırdatan rüzgarının döktüğü yapraklara;

Ne zaman, adam akıllı hüzünlenmeye
Karar versem; hep işime yarayacak
Bir şarkı buluyorum, bir başka deyişle;
Ne vakit; bir şarkı dinlesem hep içinde
Hüzünlenecek bir şeyler buluyorum.
Garip ama hep hüzünlenen benim!

Ben;
Bir aşk şiiri okuduktan sonra,
Hiç âşık olmadım; çünkü
Senden başka hiç bir aşk, bana heyecan vermedi,
Hem, bir aşk şiiri okurken de sana âşık olmadım zaten.
Sana ilk görüşte âşık odum ben!

Bu gece de benden yana umutsuz
Benden daha fazla mutsuz
Benim için mutsuz...
Tepemde uçuşan kuşlar bile;
En az benim kadar mutsuz,
En az benim kadar umutsuz.

And olsun ki;

Ben;
Ebediyen
Sevdam
İçin

Bu gece yalnızım;
Aslında değilim ama yine de yalnızım
Karmakarışık duygularla doluyum,
Gecenin bir yarısında,
Karanlığın tam ortasındayım...
Ne yaptığımdan habersiz;

Gece alabildiğince ıssız şimdi...
Tabiri caizse; dışarıda çıt yok.
Bataklık kurbağalarının; radyomun sesini
Duyulmamacasına bastırdığını saymazsak tabi!
Bu sesin kulağımda akislanmesi bir yana,
Tiksinti veriyor bana, midemi bulandırıyor.