Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
ÖZYAŞAMÖYKÜM Şu sıralar, bir enerji şirketinin devlet desteğiyle topraklarına çökmek üzere olduğu şirin bir köyde (Tokat-Niksar-Mutluca) doğdum. (01.02.1955) Köyümde okul yoktu. Ağabeylerim yaz kış demeden, her gün beş kilometre ötedeki komşu köyün ilkokuluna gidip gelerek okuyorlardı. Ben her akşam, harman kaşına gider, onların arkadaşlarıyla güle oynaya köye dönüşlerini izlerdim. 1961’de köyüme ilkokul açıldığında altı yaşımdaydım. Babam tuttu elimden, sevinçle koştuk okula. Öğretmen ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!