Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
ÖZYAŞAMÖYKÜM Şu sıralar, bir enerji şirketinin devlet desteğiyle topraklarına çökmek üzere olduğu şirin bir köyde (Tokat-Niksar-Mutluca) doğdum. (01.02.1955) Köyümde okul yoktu. Ağabeylerim yaz kış demeden, her gün beş kilometre ötedeki komşu köyün ilkokuluna gidip gelerek okuyorlardı. Ben her akşam, harman kaşına gider, onların arkadaşlarıyla güle oynaya köye dönüşlerini izlerdim. 1961’de köyüme ilkokul açıldığında altı yaşımdaydım. Babam tuttu elimden, sevinçle koştuk okula. Öğretmen ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!