ÖZYAŞAMÖYKÜM
Şu sıralar, bir enerji şirketinin devlet desteğiyle topraklarına çökmek üzere olduğu şirin bir köyde (Tokat-Niksar-Mutluca) doğdum. (01.02.1955)
Köyümde okul yoktu. Ağabeylerim yaz kış demeden, her gün beş kilometre ötedeki komşu köyün ilkokuluna gidip gelerek okuyorlardı. Ben her akşam, harman kaşına gider, onların arkadaşlarıyla güle oynaya köye dönüşlerini izlerdim.
1961’de köyüme ilkokul açıldığında altı yaşımdaydım. Babam tuttu elimden, sevinçle koştuk okula. Öğretmen Celal Arıcı; yaşı da boyu da küçük, yazamam, ...
çocuklar koşun
sağlam yer tutun
sakın sobelenmeyin
o yana sekin
bu yana sekin
ama sakın tökezlemeyin
gündüzler geceye kestiğinde
batırma dikenlerini tenine
kanamasın goncaların
gerekirse ben çakarım
bütün çivileri
kalbime
ellerin hüznüme değince
gün vurur
pusuma sisime
kanada kalkar
ışıklı kirpiklerin
konar yüreğimin
köpüğe kesiyor gün
şıpseviyor dalgalar
ve beyaz öpücükler konduruyor
dudaklarına
bir o kıyının
bir bu kıyının
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!