Yine sensiz bir gün geçti ömrümden
Yine yanlız karşılıyor akşamlar beni
Atıyorum kendimi
Gecenın karanlık kollarına
Ayın şevkı bıle sensizliğin,
Kaldıramıyor yükünü
Hani limandan ayrılır ya gemi,
Uzaklara açılır
Öylece ardından bakarsın
Umutsuzca
Kavuşamazsın,
Deniz koskoca okyanus olmuştur
Seni, gülüşü gül olup da açan kız
Güldükçe gülüşleri gül kokan
Bir dalın açmamış o son tomurcuğu
Yüreğime selamsız sabahsız girdiğin
Sen, yaz günleri topraktan tüten buğu
Sen sahra çölündeki
En son su damlası
Olan güzel
Adını andığımda
Bir kıpırtı
Oluşurdu içimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!