Devletimiz ebedi müddettir diyordu Türk milleti,
Bin yıl dimdik başla yaşayan için esaret; zilletti……
Vatan; toprak,bayrak,kandır biliyordu Türk’ün Mehmet’i..
Yüce peygamberimiz müjdelemişti O’na cenneti...
Hak diye adalet diye kükreyen aslandı devlet,
Hak yolunda koşarken yorulacaktı elbet..
Düzen bozulmuştu artık; dört yanda idi felaket
Kan kokuyordu dünya; yoktu huzur, adalet,nısfet…..
Bütün ashabını cefasını toplayan palikarya
Türk’ü yurdunda, hem de ana yurdunda, vuracak güya…
Çanakkale’yi aş İstanbul’a ulaş…. Ne tatlı rüya ! ! ! ! !
Efendisine başkaldıran kölede yoktur ki haya ! .....
Damarındaki kan ”her şey bayrak ve vatan” diye akan
Yiğit Mehmet’e gökteki melekler bile oldu hayran….
Şehadet, şehadet diyerek koştu Yaradan’a her can….
Bedenini siper etti,yazdı mavi sulara destan…
Kanlar ırmak oldu,deniz oldu…. Beden vatan oldu.
Canlar yumruk oldu,süngü oldu…vurdu ha vurdu.
Mehmet için vatan namustu; öldü ama korudu….
Türk’ün bayrağı Çanakkale’de gururla doğdu…
Tarih anlayana ibrettir derler bizimki nasihat;
Ey Türk genci! Vallahi halin utanılacak kabahat
'Ne mutlu bana Türk’üm” dedikçe cennet olur sana yön
Anlasana artık! Atandan gelen öz benliğine dön! ! ! ! !
Kayıt Tarihi : 20.6.2007 12:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!