Usulca batan güneş, saçları ağarmış bir ihtiyarı anımsatıyor. Evet, gün boyu mesai yapan güneş tüm yorgunluğu üzerinden atıp bir kez daha batıyor. Ardından ağlamaklı bir karanlık sarıyor her yanı…
Çöken karanlık her şeyi susturuyor. İşçiler, öğretmenler, öğrenciler, küçük çocuklar, araçlar, hayvanlar, rantçılar, inatçılar, ŞUcular-Bucular… Herkesi bir sükûnet içinde bırakıyor. Konuşan yalnız gece ve esen rüzgâr uğultusudur…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!