Bir sabah uyandım gözyaşlarıyla.
Sesini duyarcasına uyandım güneş doğarken.
Hasretlerle kaldırdım başımı...
Bekleyişimin o cuma sabahında.
Tanımaz oldum zamanı günü, evreni yargılarcasına.
Görür oldum o geçmişteki simaları.
Her sabah hüzünle karışı bir umut var içimde.
Sensizliğin hüznünü, yeni bir günün seni getirmesi umuduyla bastırıyorum.
Herdoğan gün yeni bir umut, yeni bir arayış benim için.
Belki sana kavuşacağım ana bir gün daha yaklaşıyorum, bugündeğilse yarın...
Kimbilir belki de yanlızca kendimi avutuyorum.
Gittiğinden beri hep yanlızlık şiirlerine takılır gözüm.
Hasretle dolu yüreğim
Bir acı var içimde yüreğimi kemiren.
Amaçsız bir gemi gibi sürükleniyorum bilinmeyen limana
Uçurumlarla dolu hayatım.
Ruhsuz bir bedenle dolaşıyorum karanlık geçede
Sensiz doğan güneşi, sadece senin ay yüzünle
örtüşmeyen 'ay'ı istemiyorum artık. Ama
gülümsemendeki o parıltı, o efsanevi sıcaklığın
dolduruyor yüreğimi. Seni seninle birlikteyken bile
özlediğimi anımsıyorum sonra. Sensiz zamanlarda,
milyonların içindeki yalnızlığımla başbaşa kalıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!