Dünya yaratıldığında iki zat vardı.
Biri Ana, biri baba oldu insanlığa
Nesilden nesile var oldu kâinata
Ümmeti üredikçe çoğaldı, nuruyla
Sevgili olmak çok anlamlıydı.
Bulutların üzerimize yorgan gibi serilişi
Güneşin dünyamızı aydınlatması
Gecenin ihtişamlı, yıldız seyri
Bereket timsali yağan yağmurun yeli
Hediyedir bize rahmanı rahimden
Dalında gonca açmış gül
Zamanını iyi bilir bir gün
Renk verir etrafına sümbülü
Kokusu ferahlatır güne gün
Gülü bilmek değer vermek
Karlı bir günde nöbet, ben ve yollar
Ayrı bir dünyanın içine atılmış gidiyor
Yolların o ihtişamlı dürtüsü, görünümü
Korku ve panik içi içe ve buzlu yollar
Adeta yarışır halde hızlanan ak bereket
Yüzü suyu hürmetine yaratıldı kâinat
Doğduğu gün bile, derdi ümmetim, ümmetim
Selam olsun ümmeti âleme, bu gün o gündür
Mi'raca çıktın, Cemali hikmete, Efendim
Söylemlerin ve yaptıkların bize sünnet
Duamız Siperleri Olsun
İçim ağlıyor ben ağlıyorum
Açın elleri dualar olsun mermi
Şahadet parmağıyla gösterdi kendini
Bir yardım elide bizlerin elli
Bu dünyanın güzellikle
Hakîmane hikmetiyle
Kainatı hiçten icad edeniyle
Her cihetle mu’ cizatlı
Cemalli surete idare
Hâlıkın kemalatına
Yolcuyuz uzun yollara demirli
Tıngır, mıngır kara trenin sesi
Neni, neni der gibi
Derinlere götürür beni
Demirli yolların sesi
Dağları deler geçer tren sesi
Düşün beni küçücük bir tebessümle
Alabildiğine gözle beni
Güneşin karanlığa büründüğü yerde
Kendin ve bütün benliğinle
Beni eski bir arkadaşın olarak an
Bir fidandık hepimiz
Zaman aşımına uğradık
Darmadağınık olduk
Dağıldık hep bir yana oluk, oluk
Hüzünlensek bile uzaklarda gurbeti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!