Sevdam ıssız bu saatte, şimdiden kopuk,
Gözlerim resimlerde gözlerini seyretmekten yorgun.
Yanaklarım ıssız üşümekte,
Nerde kuş tüyü dudakların,nerde uçurum öpücükler?
Boğuluyorum akşamın ayazında,
Nerde sigara çeker gibi çektiğim samyeli nefesin?
Yine kar var Yenişehir'de, bir gözlerin yok.
Daldıkça dalıyor ruhum yalnızlığına,
Ve düşündükçe kaybediyorum seni.
Yine kar var sokakların kuytularında,
Çığlık kusuyor sokak kedileri yalnızlığıma.
Yasadışı uykusuzluklarla başladı yaşamdışı varlığım,
Oyuncaklarım senden sonra solmuş papatyalar oldu.
Gökyüzü, benden kaptığı nezleyle toprağın
Damla damla paslanmasına neden oluyordu, senden sonra
ve Fatma Teyze'nin kedisi farkındaydı herşeyin
Harabeler, onlar benim gözlerimdi aslında,
Aslında sözlerimdi sana ulaşma çabasında.
Yığın yığın seni düşündüm yıkılırken,
Aslında düşüncelerimdi.
Toz, toprak birbirine karıştı fikirlerimde ama
Sokak lambaları teker teker yanıyor,
Temizlik işçileri güneşin aydınlığını süpürüyorlardı önce.
Kurtlar inlerine dönüyor,
Fare labirentte peyniri arıyordu.
Benim işim yok değildi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!