Baktım iki tepenin arasından
Suyla sevişkendi eğik ova
Kokular bayıltıyordu yorgun ruhları
Parçalanıyordu bedenler
Dağılıyordu damlıyordu düşlere
Bildiğiniz gibi değil
Kimsin sen alacakaranlıktan çıkan
Gümüşi bir sonat mı yüzünden akan
Sehere bir ok gibi saplanan mavi
Vakitsiz ülkenin kabuk bağlamayan
Yerinden uzakta mısın
Ah bu yalnızlık kavşağında
Mavinin üşüyen tonuna dokunduğunda kızıl akrep
Dağıttı tutulmuş öfkesini
Mavinin benzi attı barklıyan semada
Akrep uçuyordu boşalmaktan
Kurtulmuştu bilinçaltından
Mavi yalazdan pirinç tanesine geçen neydi
Donmuştu, usulca bekler, bakar giderdi
Çocuktu seherde en güzel
Rüya gören bir yıldızdı
Kavak dallarından atları olurdu
Tırmanamazdı henüz aklın yalvaçlı kayalıklarına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!