Müracaat eyledim yüce Mevla’ma
Varıp dost kapısın çalam mı deyi
Sunsa bir kapta aşkın meyini
Varıp dost elinden alam mı deyi
Niyet etsem dedim yarin eline
Dünya denen şu karanın gemisi
Açmış yelkenini yönü bilinmez
Bir sevdaya düşse insanın gönlü
Bahşetsen cenneti göze görünmez.
Hoş değilde deli gönlüm hoş değil
İnsanın aslında hak var ademdir
Nimete şükreder, geriye tepmez
Hamd eder Mevlaya gündüz hem gece
Zikreder ismini Tevhidi bitmez
Çiçeğin suçu yok bal var özünde
Aslı Toraman’dan yükü dert yükü
Bizim ele gelmen Zavallı Baba
Lal eyledim gör ki şeker dilimi
Gözlerimi silmen Zavallı Baba
Yaşın değdi ellilerin üstüne
Halimi arz etsem sana bir kalem
Tutmuyor dallarım, kırgınım can.
Diyar diyar gezdim, lamekan oldum
Gurbet ellerinde sürgünüm can.
Demiyor dillerim tükendi sözüm
Bir leyla derdinden mecnun gezerim
Seversen Mevlayı bul beni beni.
Bilmem ne eyledim kahbe feleğe
Satar dilden dile kul beni beni.
Günden güne artar derdim kederim
Sabır et her şey geçecek
Sabır eyle gönül sabır.
Ağlayan gözler gülecek
Sabır eyle gönül sabır.
Kavım gardaşlar kaçtılar
Bana soruyorlar, Gülperi kimdir
Gülperi, sevdiğim, yarimdir benim.
Gece gündüz demez yanıp tüttüğüm
Gülperi servetim, Karimdir benim.
Onbeşimde sevdim, gurbete düştüm
Sana derim sana ey deli gönül
Hani sevmek haktı sevilmek haktı.
Alıp vermediğin ney deli gönül
Hani sevmek haktı sevilmek haktı.
Sevgisiz engeller aşılmaz imiş
Seyreyledim bugün ben şu alemi
Gelenler bir yanda, giden bir yanda
Şu dünyayı kuran ne güzel mimar
Doğanlar bir yanda, ölen bir yanda.
Kimi insan Hak der, kimisi avam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!