Başucumda uyumamı beklerdin gecenin zifiri saatlerine dek.
Yanında, kollarına yatırdığın çiçekler olurdu, üzerime serpeceğin...
Upuzun kollarınla mühürlerdin bedenimi.
Oysa ben...
Oysa ben inatla seninle didişen yaramaz bir çocuk…
Tenine dolanan, sevgi gösterilerinden sıkılıp kaçmaya çalışan Macellan...
Asma yaprakları yine sararmış
Dalından düşecek gibi olmuş
Tüm ihtişamıyla,
Tüm sevgisiyle sarmış ağacı
Öylece bekliyor zamanı
Meydan okurcasına hayata
İnfaza gidiyor
Durup durup aklım
Yorgun duruyor kollarım
Saçlarım savruk
Kalbim hızla atıyor
Ölümün rengine tiksiniyorum
Birbirimize düşkün aşk çiçekleriydik,
Öylede kapılmıştık ki,
Öylede unutmuştuk ki zamanı,
Sulamayı unuttuk sevgimizi.
Gül kokulu geceler yaşarken,
Hiç düşünmedik günah kokan sevişmeleri.
Yüzün gölgeli bir vaziyet almış, hamal olup taşırdın yüreğini
Bir sevda masalı koynunda, bense nazlı bir bebek olurdum kucağında
Özlem kokan sesinle masallar anlatırdın
Dinlerdim bir sonraki kelimelerine odaklanıp
Bir varmış, bir yokmuş...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!