meğer
teneke bağlarmışız kuyruğuna dünyanın
mutluluk içermişiz
kainat bizimmiş zaten
cenneti neylermişiz!
''Bu işte ekmek kalmadı'' diyordu
Çöpten çıkardığı ekmeği yerken
Ekmekler gittikçe azalıyordu
Aç insanlar durmadan çoğalırken
19 Nisan 2008
Hazırlamıştım akşamdan çilingir sofrasını
Feleğin koca kıçına, güya tekme atarak
Bir gecede çıkartarak topyekün acısını
Çalacaktım, çaldırdığım günlerime sayarak
İlk kadehte düştü hemen aklıma aç yatanlar
İnsanları sınıflayan ilmin şevkini bilmem
Irkçılık yapıp soyumu övme zevkini bilmem
Her dinden-her ırktan insan, benim öz kardeşimdir
Sermayem sevgidir benim, nefreti-kini bilmem
Irk değil, emek çevirir üretimin çarkını
Çocuk parkına kadar gelmişti yürüyerek
koşuşan,neşe içinde oynayan
yaşıtlarına bakıyordu imrenerek
bakan yalnızca o değildi
anneler de gözucuyla bakıyordu çocuklara
bir tebessüm belirdi yüzünde
Gidersen yürek kanar
Tırnak gider, et kalır
Sol yanımda kor yanar
Can gider, ceset kalır
Korkarım ayrılıktan
Bush Amca bakar mısın?
Gel oynayalım desem
Benimle oynar mısın?
Iraklı bir çocuğum ben
Yedi yaşındayım henüz
Bu güzel halkı sırtından vuranlar
Vurun ulan vurun,bir daha vurun
Çıkar için binbir tezgah kuranlar
Vurup cesedimi kurşun doldurun
Meydanlarda sırtımdan coplanmışım
Tüyleri ürperten sesler geliyor kulağıma
Ezilen inleyen halkların sesini duyarım
Zorbaların attığı kahkahayı duymam ama,
Afrikada aç çocuğun nefesini duyarım
Çekilmiyor şehirlerde hayat pahalılıktan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!