Şimdi mutlu olmak zamanıdır
Kuşlar öter, güller gonca
Sabahlar aydınlık, geceler gamsız
Yüreğimiz tasasız güzeldir...
Erken kalkmış sevinçlerimiz
Yüzünde gördüğüm gündoğumudur...
Yine günler aylar geçti
Sen gelmedin nazlı yarim
Zaman böyle zarar geçti
Sen gelmedin nazlı yarim
Ben eksildim hep kendimden
Durup dururken
Gerçekleşiyor herşey
Nerdeyse geldik
Kıyısında şu uçurumun
Bakıyorum,
Tutunamıyorum...
Bir ölüm yorgunluğu üstümde...
Ölüm yorulur mu hiç?
Yorulur elbet;
Tükenince, o da yorulur...
Cami avlusunda
Minarenin gölgesinde
Nasıl özledim bilemezsin..
İşte işte bu duygunun
Hiçbir kitapta tarifi yok...
Seni anlatan kelimelerim
Onlar da yalnız...
İçimde erittiğim demirden koca dağdı
İçinde yaşadığım bu çağ kötü bir çağdı
Bakır erittim üstüne içinde yokluğun
Birvaktin varki senin faydavermezçokluğun
Sarılmak eylemi
Koca bir dava oluyordu
Kimi zaman...
Hiçbir şey eski tadı vermiyor artık.
Hani yoksun ya
Böyle alışıyorum artık.
Sen içime yerleşmiş bir dağ
Sen yüreğimin şark köşesi
Ömrümün bütün neşesi
Sen gözlerimin incisi
Gönlümün birincisi
Sevdamın annesi...
Sonra... sonra hep beklemek işte
Varmak... varmak hangi yola
Hangi düzlemde.
Açmıs bir çicek
Gülüp geçiyorsun ışığından,
Soluğumdan...
Unutmuş olabilirim her günü
Zaten bir bakıma bu alışkanlıktır
Zamana çalınmış bir kum saati
Gibi iki parmak arasında akıp giden
Giden ben olmasam içim olurdu
Öyle ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!