(ölümünün onuncu yıldönümünde babama)
ben geldim,
arada onca zaman
onca hasret kıvılcımı varken...
hani baba tadında sevemediğin oğul
yıldızlar yanar önce,
avuçlarımda
kalemler tutuşur
sönmüş volkanlardan daha güçlüdür
bir yangının ortasında
kordur geceler..
seni yazıyorum,
karanlığın ilk baskınında
seni soluyorum
seni içiyorum çayımda...
varılmaz mesafeler gibi
tiril tiril bir perde,
ürkek bakışlı yıldızlar
rengin zifirisi,rüzgara değer
usul usul bir tablo
kentte bir koku
sanki;
çoktan defteri kapamıştım,
satırların üstüne
alınyazısıydı herşey ve diri bir kabulleniş.
sızlayan toy bir bakış kalmadı artık
mevsimler ve yıllar geçtikçe,çizgiler derinleşip
gözlere keder kalkmamasıya oturunca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!