Mehmet Özbey Şiirleri - Şair Mehmet Özbey

Ben bu şehirde ölmeliyim...
Yedi tepesine umutlarımı gömdüğüm bu şehir
İstanbul...
Duyuyor musun acılarımın sesini?
Çaresizliğimi hissediyor musun yüreğinde?
Haykırışlarım acı veriyormu sana?

SAVAŞ ÜZERİNE –2 (DİNMEYEN AĞIT)
Ateşin düştüğü yerden yükselir sesi
Zılgıttır anaların dilinde
Baba ocağıdır saçları ağarmış
Ateşi yakana lanettir kardeş acısı
Asker mektubudur,

SAVAŞ ÜZERİNE –1 (BÜYÜMEYEN ÇOCUKLAR)
Nereden bileceklerdi büyümeyeceklerini
Yeşermeyeceğini uzandıkları otların
Mavisini göremeyecekleri gökyüzünden yağan ölüme
Bir beddua bile edemeden
Kalakaldılar beşinde, yedisinde, on ikisinde

SAVAŞ ÜZERİNE-3 (SAVAŞIN AĞZINDAN)
Susturun beni
Adımı ananları
Göz koyanları yaşamınıza
Bebelerinizi büyütmeyenleri
susturun...