Mehmet Onur Şiirleri - Şair Mehmet Onur

Yıllardır aranan ama hep
Kendisini saklayan bir kadın...
Oyuncuların oynadıklarından
Bile haberdar olmadığı bir saklambaç oyunu

Birden bir kapı açılıyor

Umut selleri aktığında bir garip duygu oluşur yüreğimde..her ne kadar yumsamda gözlerimi sen gelirsin önüne..
Uzattıkça ellerimi uzaklaşır kaybolursun gözlerimde tutupda saramam seni yüreğime
yavaş yavaş kaybolur gidersin bu ellerden bu gözlerden
Sadece bir hayalin kalır gönlümde birde kanattığın bu yara kalbimde..

Yanan bir yürek üşüyen bir gül doğar karanlığın ortasında bir bir aydınlatır yüregi yakan hayatı sarsan bu karanlıkları...

Gözlerinden çok uzak bir diyardayım, gizli bir sahildeyim körkaranlıktayım ve yine yalnızlığa yoldaşlıktayım...
Bir boşluktayım sallanıyorum bir o yana bir bu yana
kimler geçmediki bu ömürden her biri zamana yenik düştüler zamansızca
zamanın yenemediği bir sendin be adını koyamadığım yalnızlık

Umut olup düşssen tane tane
gölge olup ayrılmasan benden adım adım
karayel olup taşısan beni dıyar diyar
ateş olup yaksan beni alev alev
nefes olsan alsam seni doya doya
pınar olsan içsem seni kana kana

Bazen bir bakişta gizlidir sevda..bazense asi bir haykırışta
En soğuk kışta yanarsın cayır cayır, bu ateşle ya kaybolur gidersin bu ellerden
yada yaşarsın yanan bir yürekle...

Sevgin seninle yaşlanır..önce damarında kan olup heyacanlara sürükler seni
Sonra sızlatır kalbini inceden inceye..

Gidiyorum işte sonsuzluğa, ne umutlarım vardı her biri diğerinden daha mavi ne sevdalarım vardı her biri diğerinden daha koyu gidiyorum işte geride kalan anılarımla her biri diğerinden daha anlamlı bakışlarımla..

Dağlarımda karımla yüreğimden bitmeyen hasretinle
Gidiyorum işte başı ve sonu olmayanakaranlığın tam ortasına güneşin hemen arkasına gidiyorum işte senden çok uzağa...

Bazen düşlerde gerçek olur içinde yüzmesini bilene köprüler kurup geçmesini bilene görmesini bilene..

Bazen ölüm bile yetişemez kaçmasını bilene gözlerde ve yürekte yaşamasını bilene

Bazen küçük bir fısıltı bile kocaman bir efsane olur duymasını bilene

Yüreğin kan ağlarken gülüçükler estirmeyi bilirmisin?
Ya su gibi akıp umutlara kavuşmayı bilirmisin?
Soluksuz kalıp inadına yaşamayı bilirmisin?
Zemheri karanlıkta aydımlığı bulabilirmisin?
Hayatın son anında bile her şeye yeniden başlıyabilirmisin?

Hasret dolar gecelerime, Karanlık çöker gündüzlerime
Rüzgarın kanatlarına takılıp sana esmek ister yürek,
Kar yağar donakalır umutlar...
Üşür sevgim üşür uzaklığına, Üşür sevgim üşür imkansızlığına
Körelir içimdeki ateş...Solar düşbahçemdeki güller önce birer birer sonra sonra hepsi...

Sen bir prenses ben ise kurbağa..Sen büyük krallığın doruğunda şanı söhreti ben ise küçük kuyumda yalnızlığı oynadım hep yıllarca...

Senin başında hep değerli taşlar yakışıklı prensler döndü benim ise akbabalar kartallar, küçük dünyamla büyüdüm hep yıllarca..

Seni hep sevdalar sardı, beni ise yılanlar..