bir gece yarısı, ansızın;
düşlerim yol almış gidiyorken zamana..
ellerimde gelin kınasının kırmızılığıyla saçlarına dokunmuşum ben..!
bilebilir mi insan, hissedebilir mi?
Denize nazır hüzünlerim,
bir sabah çisesini yemişçesine nasıl da tedirgin,
kurulanmamış saçlarını güneş mi kurutuversin ?
mavilere bulanmış bir yalnızlık,
ortada bi çiçek, kırılan iki kalp,sarılmayı bekleyen bi adam..bi kahve fincanında gördüklerim..adı aşk soyadı yalnızlık...! (08.10.2009)
Bir şehrin sokaklarında bıraktığım izlerden şiirlerim var,
yeşile çalan, maviyle karışan.
Toprak yollarından arnavut kaldırımlarına koşan.
Mesela; hanımefendi, siz
Kutsal bir kavramdır aşk,
öyle her yerde söylenmez,
gidenin arkasından da hüküm sürülmez.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!