Okyanus engellemedi ki yollarını
Ada kızı…
Bak yine geldim açsana kapıyı
Yaşamaya geldim geçtiğimiz yazı
Hala var mı o eflatun menekşe saksıları
Suluyor musun eskisi gibi onları
İmkansız bir ateşin tam ortasında
Savaş çıksa, yenilirmiyiz dersin
Dört gün dört bin asır var gözlerimde
Bilirsin...ölürüm sonra
Yakalayamadan dökülen yaprakları
Anla işte...ölürüm sonra
Hey! İbrahim
Hayta çocuk
Ne güzeldi değil mi?
O hovarda çocukluk
Dün gibi hatırlarım
Aşkın sıcaklığı damarlarımızda
Gün olur vurur yüreği acılarına
Gün olur çıkarır kavak ağacının dallarına
Aşkı kırmızı biliriz
Ondan geleni öyle severiz
Saat 23:00
Su vuruyor mu kıyılara?
Ayak izlerini kucaklıyor mu kumsal?
Küçücük ayakların
Hani, yüreğimin üstünde yürüdüğün
Bu gece bu şehir yasta
Sen gittin ya uzaklara
Hani bıraktın ya bu şehri
Hani bıraktın ya gözlerimi
Bak kaldırımlar ağlıyor
Binalar yıkılıyor




-
İbrahim Durmuş
Tüm YorumlarMehmet Olcay,
İyi bir şiir anlayışı ve tarzı var.
Konuyu belirgin olarak sonlandırması hata. Mesela BABA veya İBRAHİM o kadar net ölmemeliydi, sitem edilen sevgili şairin kendi ölümüyle tehdit edilmemeliydi.
Acındırmalar yerini sırlara, anlatımlar yerini bilgi ve düşünce zenginliğine ...