Bir cemre bekliyorum,
bir defada düşecek.
Bir cemre bekliyorum,
düşlerimi görecek.
Bir cemre bekliyorum,
belki kışın ortası.
Solmayan, kokmayan çiçeklerin,
Ne çıkar güzelliğinden.
Ağlamayan gözün kıymeti kadar,
Gülmeyen yüz gibi.
Newyork' da gecenin ne kıymeti var?
Batmayan güneşin felâketini,
MEHMED’ İM
Doğunca sevindi annen ve baban,
Kazandı bir nefer o günden vatan.
Ondokuz yıl geçti sonra aradan,
Sana şimdi nöbet geldi Mehmed’im.
Karlı dağların başında,
Dumanların altında yaşadım.
Baharım, yazım olmadı,
Hep kışlarla boğuştum.
Bana kaldırımlarda yürümek,
Nasip olmadı.
İnsanlık sende doğmadıysa eğer,
Asla ölmez İstanbul' da.
Sen, medeniyet dünyasının,
Açık hava müzesi.
Nasıl ki dünyanın,
Nümunesidir insan,
Asırlardır sürdürdük, insanlık hizmetini,
O vefasızlar yiyor, kardeşimin etini.
Bu kadarla kalmadı sergiledi kinini,
Ahlâksızlığa boğdu, şimdi memleketimi.
Gaflet, hidayet derken, geçti gitti bir ömür,
Şeytan seni sömürdü, sen de şeytanı sömür!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!