Ufuklar kapandı gün ortasında,
Kalakaldık öyle yol ortasında,
Garip bir tecelli bu bizimkisi,
Susuz kalınırmış göl ortasında.
Seninle yaşarken her bir nefeste,
Güneş O’ndan doğar,ay O’nda batar,
Deniz,dalga dalga saçlarındadır.
Beratıma niyet avuçlarında,
Ölüm fermanımsa kaşlarındadır.
Ya taksa ilmeği bitirse işi;
Kurşundan duygular üstüne biner,
Vedâ şarkısıyla inerken perde.
Renk,şekil ve biçim sükuta döner,
Fasıllar hüzzama döndüğü yerde.
Kurşundan duygular üstüne biner,
Bulunduğun yöne bakar dururum,
Bıktırmaz hiçbir şey senden gelince.
İçimde goncalar tazeler durur,
Bir göz süzüşünle, ya da gülünce.
Bir uğur böceği kondu üstüme,
Ellerimi tutup alsan eline,
Gözümde kendini görürsün anne.
Sürmeni istesem yarama merhem,
Kendi merhemini sürersin anne.
Belli etmesende yüreğin yanar,
Kelebek,hayat şarkısının en titrek notasıydı o...
Kelebek,sonbahar mevsimimin gün ortasıydı o..
Beneklerinin herbiri ayrı ayrı renkteydi,
Gökkuşağının yedi elâsıda kelebekteydi.
Kelebek,tutundum beneklerine,
Hayatın sendeki tüm renklerine,
Tesadüf bu ya yıllardan sonra,
Umulmadık bir yer ummadık anda,
Seninle aniden karşı karşıya,
Gelince,ne yapar, veya ne dersin?
Zaman siler sanma bütün izleri,
Geceye katranlar kattığım günde,
Zifire kurşunlar attığım günde,
Buğulu gözlerle baktığım günde,
Gülmeyin aynalar yalnızlığıma.
Kim bakar yoluna köle sabrıyla?
Kim yanar ben gibi külsüz,dumansız?
Elinde baharın son çiçekleri;
Kim çalar kapını böyle zamansız?
Gönül kurağında yağmur beklerken,
Korkuyu öldürsek Aşk’ı yaşatsak.
“Ben”i “Biz” e katıp meşki yaşatsak.
Yıkıp dışardaki tüm sarayları;
Gönülde kurulan köşkü yaşatsak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!