Ağlamayı öğreneceksin yavrum
Gözyaşı dökmeyi
Ellerin cebinde şehrin bulvarlarını adımlamayı
Bir aşkın sarardığını göreceksin dökülen yapraklarda
Eski bir sevdanın ve terkedilmişliğin
İnce bir sızıdır yaşamak
Dertlere salan bu şehirde
Beyhude baharı koklamak
Çiçeği solan bu şehirde
Yine de bu şehirdeyim ben
Seni son gördüğüm an
Eskimekte her geçen dakika ile
Duruverse aniden zaman
Kalsam hep hayalinle
Sorular sağnağı gözlerin
Aman gurbet yaman gurbet
Yaram benim deşme derin
Halim benim duman benim
Dertlerime derman gurbet
Yine hüzünle başlayan bir gün
Dişarda yağmur yağarken
İçimde duygular ölgün
Yeni bir güne başlarken
Bir hüzün şarkısı okumakta
Engelleri aşıp sana ulaşmak zor
Hiç düşmeden bu çetin yolda koşmak zor
Bütün zamanları çevirip bahara
Ey yar gönlümü sana gülşen yapmak zor
Eyvah yine gün bakmakta bu şehirde
Yine bir uzun gecedir başlayacak
Birikir geçmiş yıllar hep bir saatte
Saatin yükünü kimdir taşıyacak
Sessiz bir ağıttır gece bu şehirde
Bu ne hasret bu ne firkat bu ne hicrandır
Bu ne elem bu ne kahır bu ne hüsrandır
Bahar içre açmaz gül ne de öter bülbül
Bu ne iklim bu ne mevsim bu ne hazandır
Uzun bir gece sükut hakim odada
Hayal maziye uzanıverdi bir an
Kızıl lekeler belirdi ak duvarda
Duvara akseden kalbimdir kanayan
Geçmiş günleri hüzünle yad eyledim
hüzün biriktiriyor kalbime
akan saatler darala darala
camdan bakarken batan güne
kalbim kanıyor,ah hicranla
gözyaşları birkaç damla su
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!