Yüreğimden okuduğum kadar
Düveller ötesinden tüm bilinmeyenlerinle
Seni biriktirip soylu bir sonsuza taşımaya
Bir çocuğun annesine özlemi kadar
Bir sevdanın kusursuz duruşu kadar...
Şimdi sahilden sana bakıyorum
yorgun ve ıslaktı benim törpülerim,
bizin budakların tozuna göz kırparken....
seni sevmemin sebebi kimbilir kaç saattir etimde debelenen o kıymıktandır...
sen hoşçakal çamsakızı, al beni oluklarına yerleştir zamanın demir sağanağında yüzümüze vuran ahlarla. çatlar bu tırpanların hayın tekmelerle bizi sürdüğü uçurumlar..
akışığın yontuk rüzgarlarıyla dürtüyorum suyu köpük diye birşey peydahlanıyor...
çocukça koşmak var
başka esiyor rüzgar bahçemde
hayalim mavi
düşlerim mehtapta
sen oldun süsleyip renklendiren
nerdeydin şimdiye dek
anne! !
sana çok ihtiyacım var...
yüreğine koşmak
sığınmak istiyorum kucağına anne...
aslında ne oldu anlayamadım..
hani bir usta demişti..
ben yolcuyum
ezelden ebede
karanlıktan aydınlığa ince ve sınırsızım
geçtiğim şehirlerin üstüne güneş saçar
ben sozsuzluk yaratmak için yürürüm
kullenmiş bedenlere esintiyim
Küçük bir dereden okyanuslara dönüştük
Çağlayandık gür dalgalardan,
Özlemin sahiline yakınlaştık.
Kaptan özgür bir tutsak
Herdemden daha güçlü,
Umutları gerçeğe dönüşenler olduk.
Hep düşlerimde yaşatır stranlar
Büyütüp büyütüp sonsuzluğa salıverdiğim
Ve her eksik anımda ışıldayıp
Eksilmeyen yüreğimde
Stranlar imdata yetişir..
Her haykırışımda sevgiliyi alıp getirirler...
Gelmezsin bir daha biliyorum..
Beni asılsız alemin gecelerinde yalnız
Umudun sahilinde dalgalara bırakma
Gidiyorum
Bütün sevgiler yüreğimde
Bir daracık yere hapsettim kendimi
Zehirliyecek yokluğun beni
Sensiz sessiz sedasız
Ölüme yalın ayak koşuyorum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!