Vefasızsın sevdiğim;
Anladım artık,
Ne kadar yalvarsam
Beni sevmeyeceksin.
İyisimi, bırak git;
Görmezsem diner belki
İşitiyormusun sesimi,
Sana haykırıyorum,
Vefasız sevgili.
Bunca yıl oynadıgın yeter.
Kalbimi geri ver.
Bir tarafta taş,
Gözlerin sürmeli siyah;
Kaşların ince,
Kirpiklerin inadına tek,
Yaradan yaratmış seni böyle
Günah mı sevmek.
Söylesene,
Bir park vardı,evlerinin önünde
Etrafı duvar,üzeri tahta perde
Her zaman uğrardım parka,
Hemen gelirdin pencereye.
Ben park köşesinde
Sen pencerede
Aldırmayacağım artık hiç bir şeye;
Ne rüzgarın esmesine,
Ne suyun akışına,
Ne de dünya'nın gidişine.
Rüzgar...
Nereden eserse essin;
Ayırsalar beni senden,
Götürseler ta uzaklara da
Kalbimi sende bıraktım ben,
Kalbim seninledir daima.
Bir şarkı işitirsem uzaklarda,
Zavallı kalbim benim;
Şİmdiye kadar,
Ne yaralarla inledin.
Bu kardeş yarası dedin;
Senelerce çektin.
Bu dost,akraba yarası dedin;
Bir sen varsın, birde ben
Yapayanlızız işte,
Söyle ne söyleyeceksen.
Komşu kızından mı
Şikayet edeceksin gene,
Bana göz ediyor diye.
Rüzgarı deniz,
İnsanı gül kokan şehir.
Sevenler, sevilenler diyarı,
Güzel Eğirdir.
Yıllarca hayalimde yaşatıp,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!