Mehmet Kuvvet Şiirleri - Şair Mehmet Kuvvet

günaha kalınan kentte
dumana sarılıyor akıl
sırta yük cümleler…

kabuk atıyor sürüngen!
söz kaçıyor anlamından

- sabrımın tenine diyeceği var
bundandır vazgeçmeyişim. -

senetsiz günlerin hatırına sözüm
bohçaladım geçmişi
geleceği sırtladım.

- kaç kez yakalandım kanatlarımdan
kaç kez kırıldım… -

kaç duvardı yüzüme çarpan, kaç kapı
her yanım sönmemiş kireç kuyusu
yitik zamanları serinletiyor menekşe gülüşün

sezar’ın
sezaryenine inat
direndi anaç…

bohçacı kadın sunağı
duruş… kıymetli!

Kırmızıyla beyaz fosforu
Yansıtan direklerin arasında
Gecenin karanlığında
İnişi çıkışı
Gidişi gelişi olandır
Yol

önses
etme Mariana!
dibinde kabuk bağlamış acıları
salma deryana…

ayrılığın karası katran

Başı dik, gözleri şimşek gibi
Gözlüyordu bu günü geçmişten dedem
Nasırlı ellerinde çapası, sırtında sepetiyle
Çıplak ayakla çalışıyordu tarlada ninem
Yaylasında, dağında, taşında
Maçka’sında, Of’unda, Akçaabat’ında

yasaklandığından beri elma adem’e
üzümdeyim, elimi çekemiyorum bağdan
ay şeklinde hüzün, başımda duman
görüyorum gözlerinde üzüm bulanıklığını
neyi kurtardığımızla avunacağız bu yangından

çivi doğrultuyor çocukluğum
evimiz olacak karkas'ta
ve keserin düğdüsü, annemle
kan toplayan tırnağıma ağlıyor

şimdi çocukların göğüslerine