BABAM
Özlemin sinemi yakıp duruyor
Bu gece rüyama gelsene babam
Gözlerimden seller akıp duruyor
Kuzum deyip onu silsene babam
Sazımda çalarken sevda türküsü
Notalara düştü onun öyküsü
Başında yazması siyah örtüsü
Bir güzele gönül verdim allahım
Yaktı beni susuz çöller misali
HANİ BİR ÇOCUKLUĞUMUZ VARDI
Ellerimiz kirliydi çamurdu, fakat yüreğimiz pırıl pırıldı
Okul kıyafetimiz siyahtı belki ama kalbimizin aynası
Yüzümüzü parlatıyordu
DELİKANLI
Aşk insanı kaptan kaba koyarmış
Aşk adamı ülfet ile doyarmış
Bunda böyle şaşılacak ne varmış
Sende aşık olda gör delikanlı
Gözlerim yollara bakıp yoruldu
Derdiğim çiçekler elimde soldu
Her saniye bana bir asır oldu
Bekledim gelmedin dün akşam üstü
Bir sağa bir sola her yana baktım
ELE VERMİŞ KALBİNİ
Daha kurumamış gönlüm bağ iken
Başında yel esen yüce dağ iken
Ölmeden o zalim daha sağ iken
Kalbini tutmuşda yad ele vermiş
EVLAT DEDİĞİN
Bu dünya o kadar kısaki gülüm
Aç kapa gözünü geliyor ölüm
Kendi gençliğine ederse zulüm
Evlatsada onu takmayacaksın
FAKİRLİK
Akıl alır gibi olur iş değil
Ne başlangıç nede bir bitiş değil
Şans değil fal değil çekiliş değil
Ezelde yazılmış yazı fakirlik
GARDİYAN
Bir zamanlar sevgiler saftı gerçekti
Sevende sevilende neler çekti
Huzur pencerede nazlı çiçekti
Beraber sulamak aşktı gardiyan
İSTANBUL AĞLIYOR
Hasretmiş sevginin aşkın bedeli
Öğrendim sen benden gittin gideli
Olsada konuşsa mendilin dili
İstanbul ağlıyor ben ağlıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!