En gizemli karanlığına çağırıp,
seni yalnızlığımın;
En tiz çığlıklarıyla sevine - özene sarıldım.
Hiç görmemişçesine görgüsüz heyecanlandım.
Yalnızlığımın elleri şaşkın,
acemice sevdi saçlarını.
Bir zamandır
sevdiğim için seni;
ve yok sayarak sonunda
sevgili ölümü doya doya içiyorum hayatı.
Götürsün uzaklara diye
atıp tüm düşüncelerimi rüzgarın önüne;
Sen,
Sebebi yaşamın nedeni ölümün
sevdiğim - hayat kadar
Sen,
gerçek ve vefasız el süremediğim
Seninle benim gecelerimden sonraki, bizim günümüze uyanmak gibi
bir duyguyla, her sabah
eski günlerdeki gibi, yatağımda seni
bulacağım sanıyorum.
İçimde uyuyan baharı
güneş ile uyandırmak tekrar kollarımı umutla uzatıp
Çok kötüyüm yine;
her yağmurlu gündeki kadar, sırılsıklam ıslak tüm vücudum.
Yağmur akıp saçlarımdan yüzümden geçip tenimi yıkıyor, daha böyle kaç saatler,
ıslanasım var.
Dolaşırken düşünesim; hatırlayıp ağlayasım var.
Bir çamur batak yolda itinasız yürüyesim,
Bir bölü ikimsin, yarımsın.
Geceden kara saçlarında özgürlük, zaman tutunamıyor.
Bir tek tel ak saç için
daha yıllar gerek.
Bir bölü ikimsin, yarımsın.
Işıl ışıl gözlerinde umut, güneş bile solgun.
Dünya küçük karşılaşırız elbet.
Hele hala yaşayabileceksen bu küçücük şehirde en az haftada bir gün nefeslerimiz soluklarımız yakın yakın yerlerde karışacak birbirine.
Senin kokunu duyacağım sende benimkini,duymak istemesende.
Biri gelecek yanıma ' merhaba ' nın ardından 'onu gördüm,, diyecek.
Belki aynı anda biri sana benimle
bir gece evvel beraber olduğundan söz edecek...
Buralardan ilk geçişim değil, son da olmayacak.
Kaç kez gece - gündüz yoğun düşüncelerle ve çokça uçar gibi
çiğnedim bu kaldırımları.
Telaşındaydım kaçıp kurtulmanın heyecanında; birilerine yakalanıp anlatmak zorunda kalmanın, -hatta korkusu içinde- rüzgar gibi.
Karanlığa sığınıp, erkekliği bırakıp gündüze, ağlaya, ağlaya
Sensiz kaldığımdan beri zedeli kalbimin
ağır - aksak çırpınışları, hayat çıkıverecek gibi
ta boğazımda bir korku - bir heyecan...
Sevip aynı - öylece
senin gibi birini yaşamak,
yaşama dönebilmek için bir tanrısal mucize umarım.
Yağmur damlası olup
akmak saçlarından,
yıkayıp gözlerini, dudaklarında kuruyup
kaybolmak istiyorum.
Yaşayıp ölmek bu mu?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!