Mehmet Köksal 5 Şiirleri - Şair Mehmet K ...

Oynarken kağıttan yaptığım Küçük balıkçı teknemle Bir uçurtma saldım gökyüzüne Üstüne tüyden daha hafif umutlarımı koydum Terazisi bozukmuş herhalde Birden yere çakılıverdi Bir üst sokaktaki çocuklar koşup almışlar Umutlarımı ağaçların arkasına saklayıp Kaçmışlar hemen mahalle bakkalının arkasındaki binaya Ellerinde iple tutturulmuş iki tahta Ve ellerinde iple tutturulmuş bir umutluk Mehmet KÖKSAL

Düğümlenir bütün kelimelerin boğazına Gecenin o engin sessizliğinde Kimilerinin yalan dediği sevdayı Nefes gibi çektiğin zaman içine Anlarsın ki yıpratıyormuş seni Anlarsın ki sızlatan oymuş kalbini Ve sonra Şiirler yazmaya başlarsın İçinde gül olan, uçurtmalar olan şiirler Yalan dahi olan aşklar istersin Küçük pembe yalanlar Beraber yürüdüğünüz yola gidersin Adım adım izlersin hayalini Birden koşarsın Hiçbir zaman anlayamayacağın bir duygu Dökülür masum mu masum yemyeşil çimenlere Ağlarsın Kirlenmiştir artık çimenler Sonra onun sesini duymuşçasına Bakmak istemediğin geçmişine bakarsın Anlarsın nerde olduğunu Anlarsın ki beraber yürüdüğünüz yoldasın şimdi Bir sen varsın, birde geceden kalan köpek izleri İç çekersin lanet ettiğin anlara Çekersin ki alıp götürür seni Almak istemezsin arık bir yudum nefes İstemezsin ki dolmasın artık ciğerlerine O hep masum kalmasını istediğin heves Sonra yırtarcasına bağırırsın gökyüzüne Hayallerinin uçtuğu o yere Dersin ki Nefes gibi sevdim seni Acı ama mecburi Anlarsın artık onun Sevgilinin, sevdalının Anlarsın gül gülüşlü yarinin Senin olmadığını Ölümü bekleseydik dersin Karanlık bir köşede Yada şiirlerine yazdığın Bir gülün üstünde Bekleseydik ama birlikte... MEHMET KÖKSAL

Sevmek bu muydu diye düşünüyorum Ama bir cevap bulamıyorum engin sensizlikte Yaşamak istiyorum Ama sensiz nasıl olacak bilmiyorum Şeytan diyor ki bazen Sık kafana ve Ve sonsuzluğa.. Elvada dercesine asilce ama korkakca Bir veda Ve sonsuzluğa, Ve yine sonsuzluğa

Beraber yürüdüğümüz yoldayım şimdi Sabahın ayazında donmayı bekliyorum Ve sonra ay örgüsü saçların geliyor aklıma "Seni seviyorum" demek istiyorum Ama sen yoksun,unutuyorum Eğer olurda ararsan beni yalnızlığa düşünce Beraber yürüdüğümüz yoldayım şimdi Bir ben varım,birde geceden kalan köpek izleri

Bu gün kar yağdı Ankaraya Sen hiç sevmezsin ama Yerde bir diz boyu kar Önce okulun yanındaki bayırdan Çocuk gibi kaydım Altımda annemin çamaşır leğeni Kırılmış Evde kesin hır çıkacak Olsun Saten göz pınarlarım çoktan kurumuş Bu gün kar yağdı Ankaraya Karanfil sokağı bomboş Sokak çalgıcıları hiç gelmemiş bu sabah Hiç olmadığı kadar kederleniyorum Ve ağzımdan bir avuç deniz geliyor Martılara simit atıyorum Sonra yığılıyorum kaldırımlara Bu gün Kar yağdı Ankaraya O bile kapatamadı Açtığın yarayı MEHMET KÖKSAL

İnsan sevdiklerini aziz şeylere benzetirmiş
Ben seni en azizimiz suya benzettim
Hep beni sevmeni istedim deniz kıyısında
Saçlarımı okşayıp yalnız beni sevmeni
Elime ıspanak tabağı verip
Masallarla kandırmış annem beni

Başlığı olmayan bir şiir yazmak istiyorum
Alıp götürüyor beni balıkçı teknen
Bir şişe viskinin içinde kopan güneşle
Sonra yakıyor dağı taşı rüzgar misali
Ben dönüyorum dünya sallanıyor
Ne aşk kalıyor raflarda satılık