Mehmet daha önce hiç bağlanmamıştı,
Çok çevrilmişti ama hep bırakılmıştı,
Çoğu zaman film için sorun yaşamıştı
Ama yine de kurtulmayı başarmıştı.
Tarih gün on dokuz mart cumartesi,
Mehmet şaşkına döndü tutuldu nefesi,
Onunla tükendi efe taksinin hevesi
Çünkü olamazdı ucuz tuzağın böylesi.
İkindi vakti telefon çaldı saat on dört kırk bir,
Abone yok adres bahar sokak yetmiş bir,
Daire beş yolcu sayısı üç değil sadece bir
Suç kimde bilmiyorum ama alamadık tedbir.
Yolcu ben polisim diye avaz avaz bağırdı,
Bana araç gönder bağlayayım diye çağırdı,
Mehmet duymadı kimseyi sanki sağırdı
Aslında sağır değildi otogarda işi vardı.
Tam da yolcuyu atacaktı kapı açılmadı,
Geldi meraklı minibüsçü önünü kapadı,
Çok uzak değil sokağımızın başındaydı
Gasp ediyor diye bağırdı ama duyan olmadı.
Saatler geçti Mehmet’ten ses çıkmadı,
Merak ettik aradık telefonu meşgul çaldı,
Telefonu açıldı ama yankılı sesle açıldı
Bağlanmış ve nezarette olduğu anlaşıldı.
On beş güne kadar Mehmet olmayacak,
Çay taze mi diye soru sorulmayacak,
Denge radyonun sesi duyulmayacak
Anlayacağınız kafamız çok rahat olacak.
İbrahim Akbaş
19 03 2011 Salı
Kayıt Tarihi : 26.3.2018 17:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!