ÂŞIK VEYSEL
Ozanların babası sazların güneşi
Onundur parmakları sazların güneşi
Odur hep odur bahçelerin gül danesi
Bindiğimiz bu trenden, ne kadar korkarsam korkayım,
Tünellerdeki o acı ıslık sesi, o karanlık süresi
Aydınlığa kavuşulduğunda kiminin suratı siyah, kiminin pak,
Kimi dertli, kimi neşeli kimi de kendi kurduğu dünyasında
Benim bulunduğum ahval acaba bunun neresinde.
Yine tünel ve yine acı bir çığlık...
İKİ SAYFADA TÜRLÜ TÜRLÜ ROMAN
ADAM gibi ADAM
Yıllarca boğuşup türlü cefalara nikâh kıymış, bu adam
ADAM gibi ADAM
Hangi hoca kıymış bu nikâhı, yaşıyorsa sorsam
! “BABAM’’
Hey gidi hey! Koca kurt.
Onuruyla, aslanlığı ile gözümde abideleşen,
Koca babam…
Koca bir ömrü tükettin bizimle, acı ve tatlı.
bedenim ıslak üşüyorum
yollar çamur ayaklarım yorgun yürüyorum bir meçhule doğru bilmiyorum... istiyorum yağan yağmur kapatsın ayak izlerimi sıçrayan çamur dizlerimde yağmursa tüm bedenimde doğacak güneşle kurur elbet bu KEFENİM
Adımız söylenecek adımız söylenecek
Asırlar sonra adımız söylenecek
Karadeniz, Marmara, ege, Akdeniz inleyecek
Akacak dayanacak burçlara
Sahil sahil gezen dalgalar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!