PAMUK İPLİĞİNE Mİ BAĞLI SEVGİN AŞKIN
Pamuk ipliğine mi bağlı sevgin, aşkın
Sen kızgın, kırgın;
Bense şaşkın,
Bu nasıl aşk desem,
Seni aradım yine,
Akşamın bu yorgun saatlerinde,
Yanımda olmanı çok isterdim,
Sana sarılmak, sana dokunmak,
Senin kokunu, nefesini, sesini duymak
Çok isterdim.
Gitmek en doğrusu olacak galiba
Belki de kaçmak
Bir türlü sonu görünmeyen bir yoldan çıkmak…
Çıkmak gül bahçesinden
Güle veda edip
Dikenleri, daha fazla yırtmadan yüreğini/her ne kadar acı duymuyorsan da/
Böyle kahpe dünyada
Anesteziye ihtiyacım var.
Uyumak istiyorum,
Belki de hiç uyanmamacasına.
Rüyalar görmek istiyorum,
İçinde beyaza kara demeyenlerin yaşadığı,
Kar, kırık dökük düşüyor
Düşlerimin üzerine
Sert ve soğuk …
Umutlarım filizlenirken kırılıyor
Senden, sevdadan, dostluktan yana
Narin ve masum
Kelimelerini yaktım yüreğimde
Birer kırmızı alev, kızgın kor…
Zor..!
Seni yaşamak
Çok zor birtanem…
Bir Şizofrenin Şiiri
Bir gün gelecek
Ve göreceksin ki
Ben de anlayacağım insanları
Sahillerde amaçsızca dolaşmayı bırakacağım
“Mum istemem söndürmek için / Zaten ışığım donuk, sönük
Bir yıl istemem döndürmek için / Zaten ömrüm kırık, dökük…”
Birkaç dost hatırlamışlar,
Sağolsunlar
Güneş soluk, sönük;
Üşüyorum bir temmuz gününde;
Yüreğim buruk, kırık;
Düşüyorum bir temmuz gecesinde…
Tadı yok gelen hiçbir günün,
Feri yok
Ya sen gel, ya ben geleyim sana,
Çekilmez çile oldu artık bu ayrılılık,
Sen, ben, çocuklar,
Dört parçaya ayrıldı bu yüreğim.
Dayanamaz oldum,
Tahammülüm kalmadı artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!