Bıraktım kendimi boşluğa
Boşluk mudur,yalnızlık mı bilinmez
Korkmadım fakat sevgilim
Fakat soğuk etraf,sen yoksun
Güllerden bir demet yapmıştım hatırlar mısın
Her taraf sessiz,duyamıyorum sevgilim
Bir ses bir seda?Boşluktayım sevgilim
Zihnim karmakarışık ey sevgilim
Ölüyorum sevgilim,bil istedim
Gözünün önünde can veren bedenim
Korkuyorum
Öylesine korkuyorum ki
Ne yapacağımı bilemiyorum
Hayatın ince,keskin bıçağını hissediyorum
Bir o kadar hafif bir o kadar keskin
Yüreğime bir şeyler saplanıyor
Özledim sevgilim,
Sendeki eski seni çok özledim
Ellerinin eski sıcaklığını,
Teninin eski kokusunu
Sımsıkı saramadığım ince belini,
Ben her çaldığımda kapını
Bir melankoli ağırladı kapıda beni
Gülümsedim yine o acılara
Kaybettim ben yine bendimi
Seninle her anım
Her zaman sakladım içimde
Kalbimdeki yerinin en derininde bir yerde
Gözlerindeki ışıltıyı görmeyi
Kaybetmek istemedim asla,bir saniye bile
Çok yazdım,çok çizdim
Işıkları söner odalarımın
Arası boş kalır kollarımın
Mateme mahkûm sensizliğim
Yar ilacım,ilaç kolların
Yangınlar çıkar hasretinde
Kapımın ardında dertlerim olmuş çığ
Sen ki dertlerimin dermanı
Bekleme kapının önünde
Gel gir içeri usul usul
Ne dertlerim var bir bilsen yâr
Ne kadar uzaksan benden
O kadar vurgununum sana
Sen ki bir resimsin ateşimden
Yanar giderim her gün aşkınla
Akşamları bir derin sızı
Bir gece
Çekmişim kafayı Galata'nın kaldırımlarında yürüyorum
Gecenin birinde
Tarihi bile belli değil
Saat 11'i bilmem kaç geçe
Bir günü öbürüne bağlayan gece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!