Yıl kaçtı bilmem gittin vedasız vefasız kalp krizinden
Nefret ederim ikibinli yıllardan özellikle ikibin birden
Bıraktın çoluk çocuk gül gibi eşini sebepsiz ve aniden
Ağlar arkandan Esen,Kuntay,Bedrettin,Gökçe'n...
Şİmdi mi nasılız aynı bırakıp attığın gibi yere
Güneş de öyle acımasız oldu hele ay gülmez bize
Ya biz yanına gelelim ya sen gel katıl bize
Ağlar arkandan Esen,Kuntay,Bedrettin,Gökçe'n...
Bizi böyle öksüz bıraktın fotoğrafta gülse de yüzün
Yüzümüz daim kan ağlar hep kalbimizde acı hüzün
Kış geçse yaz gelse de acıdır salkımıyla yenen üzüm
Ağlar arkandan Esen,Kuntay,Bedrettin,Gökçe'n...
Güler her baktığımızda bize her yönden fotoğrafın
Sen hatayı sevmezdin hani sedasız gitmen büyük gafın
Meyve çiçek vermesen de gölgen yeterdi sanki çınar ağacım
Ağlar arkandan Esen,Kuntay,Bedrettin,Gökçe'n...
Gittin sen bir gün görmeden hayatının baharında kırk üçünde
Nasıl unutsun çocuklar seni gözleri anar ağlar daim her üçünde
Nasıl bir kader nasıl yazgı Allahım nasıl gittin tutarsız biçimde
Ağlar arkandan Esen,Kuntay,Bedrettin,Gökçe'n...
Kayıt Tarihi : 29.12.2014 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!