Mehmet Kahvecioğlu Şiirleri - Şair Mehme ...

Kanımsın, canımsın kalbimde sevgin,
Seninle yoğrulmuş, özüm bayrağım...
Bilmem nasıl desem, aşkımı sana;
Anlatmaya yetmez, sözüm bayrağım…

Dalgalan göklerde, selam durayım,

Aslımı sorarsanız, nereliyim, ben kimim?
Kısaca anlatayım, işte size kimliğim:
Cacebey, Aşık Paşa, Ahi Evran benliğim,
Bahçeleri gül kokar, eski adı Gülşehir...
Âlimlerin otağı, yuvam benim Kırşehir...

Dur söyleme hiçbir şey, bir saniye mola ver,
Yeşil yeşil bakmaya, gözlerinle devam et,
Sözlerimden alınıp, sakın bana darılma;
İstersen konuşmaya, gözlerinle devam et!

Sevgi dolu şu kalbim, inan ki kuldur sana,

Kendine has çok güzel, sessiz sakin ve aziz,
Yeşil maviye komşu, muhteşem şehir Rize!
Manzaran eşsiz senin, yemeklerin çok leziz…
Yeşil maviye komşu, muhteşem şehir Rize!

Gökyüzüne yakınsın, kartallar sana konar,

Adı sensin sevincin, gönlüm sevginle yanar;
Her zaman ve her yerde her yanım seni anar.
Sensizim ve mecalsiz, dertler birken oldu yüz.
N’olur bir kere gülsen n’olur asma bana yüz…

Tut elinden sevincin, mutluluğu al da gel.

Sensizliğe baktıkça yüzümden akıyor dert.
Sessizce hayallerde gezerken hayalimdin…
Hasret ateşim oldu derinden yakıyor dert.
Sen var gibi kendimle yaşarken hayalimdin…

Her derdini renklerle, nakışlarla aşarken;

=
Türkçe, Matematik, Resim, Fen derken;
Hedeflere izdir, Özer Öğretmen…
Şevk ile güç ile, derse girerken;
Çocuklara gözdür, Özer Öğretmen…
=

=
Bu güzellik Hakk’tan sana hediye;
Neyin nesi bu hal, ne oldu sana?
Her şeye darılmış küsmüşsün niye?
Neyin nesi bu hal, ne oldu sana?
=