Aşkı bulup tutsak ettim,
Kollarını kelepçeledim,
Zindana attım,
Aşk mı bana tuzak
Ben mi aşka tutsak,
Aşk şimdi yalnız,
Sen yoksan,ben de yokum,
Sen gittiysen ben de giderim,
Sensiz bomboş cihan,
Anlamsız,yetim, öksüz
Bir atım vardı, beyaz, doru, kır bir de yağız
Biner dört nala, bazen rahmana koşardım
İçim coşardı, uçardım bulutlarla yarışırdım
Bir yağmur başlardı, coşardım
Gözlerime yağmur dolardı
Gökyüzü baharı yaşıyor
Yıldızlarda ayrı bir sevinç
Yeryüzünde soğuk ve kar
Kıştan kalan bir keder
Işıklar söndü, ruhlar karardı
Badeler kırıldı, meyler döküldü
İnsanlar aşkı tanımaz oldu
Çiçekler kurudu, güller sarardı
Bülbüller bahçede öter mi sandın?
Kurumuş çeşmeler,susamış gönüller,
Kırılmış şişeler, dökülmüş meyler
Dala konmaz olmuş bülbüller
Açmaz güller, ötmez bülbüller
Gözde nur musun,
Tende can mısın
Gönülde mühür mü
Yoksa bir tutam gül mü
İn misin, cin misin
Geceler örttü yine üzerimizi
Sarartıp soldurdu benzimizi
Paylaşıp azaltamadık kederimizi
Taş duvarlar sardı herbirimizi
Hangi kapıyı çalsam
Ardında yalnızlığın ayak sesi
Unutulmuş, bir köşeye atılmış
Ellerim nasırlı, bağdan, bahçeden
Farkında bile değildim, dünyadan, kendimden
Bir gün çıkıp geldin, çok uzaklardan
Farkımda bile olmadan
Geçmişten kalan ne varsa yansın küle dönsün
Savursun rüzgarlar, küllerimi savursun
Aşklar, hatıralar,söze dökülmeyen ne varsa
Gömülsün toprağa, cenazesi kılınsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!