Mehmet İnanç Şengüneş Şiirleri - Şair Me ...

Saçlarını uçururken rüzgar,

Arkasında gülücükler hapsederdin,

Güneşte rengi değişen gözlerinin,

Yeryüzünün tüm evsiz kuşları göç eder saçlarına

Sabahtan akşama kadar kokun cenk eder

Ve gece karanlıkta..

Sor,

Kavuştuğunda kumsala

tüm heybetiyle koşturan dalgalar,

Eliyle göğüs kafesimi yoklayıp,

Yaramaz bir evlat gibi,

Birkaç gözyaşı söküp getiren

Ben güzel ağlarım kendimde olmadığımda

Son bir hıçkırıkla veda ederken ay geceye

Bir çoçuk koşuşturduğunda evcilleştiremediği yaramazlığının peşinden