Mehmet'in Hikayesi Şiiri - Mehmet Ziya

Mutluluğa doğru akmak istedi,
Bulandı bulandı duruldu mehmet.
Çile girdabından çıkmak istedi
Hergün öldü öldü dirildi Mehmet.

Deli gönlü bir ümide yaslandı,
Yaslandı ya, yas tutarak yaslandı,
Hayalleri suya düştü ıslandı,
Kahır silahıyla vuruldu Mehmet.

İlkbaharda fidan iken soldu o,
İçi kan ağladı, dıştan güldü o,
Bu yarayı yıllar önce aldı o,
Daha o zamanlar kırıldı Mehmet.

Sarayı sevgiyle döşeyemedi,
O yüzden sağlıklı yaşayamadı,
Feleğin yükünü taşıyamadı,
Takatı kalmadı, yoruldu Mehmet.

Kalbinde sevginin adı kalmadı,
Yaşadığı ömrün tadı kalmadı,
Hak'tan başka bir muradı kalmadı,
Küstü Dünya'sına, darıldı Mehmet.

Dertlerimi anlar, bilir diyerek,
İmdadıma koşar, gelir diyerek,
Şu yarama merhem olur diyerek,
NİHAT'ın sazına sarıldı Mehmet.

Halk Ozanı Ozan Nihat'ın şiiridir. Önemli Duyururum.