Mehmet'im Çanakkale de Şiiri - Fazilet Ö ...

Çakar gökte şimşek zifiri karanlıkta
Bir yan da güneş batar
Bir yanda ay görünür şafakta
Gölgesi düşer üzerine Mehmet'imin
Hilale bürünür ay
Mehmet'im bir hilale
Bu karanlık cephede

Bir ana mermi taşır sırtında
Gece demez gündüz demez
Bu vatan için can koymuştur
Mehmet'imle Çanakkale'nin yolunda
Yazılıdır adları hala taşında toprağında
Sanmayın çok büyük
Henüz on dört on beş yaşında
Bir hilalin altında....

Öyle bir destandır ki bu
Ne dağı unutur, ne de taşı
unutulmaz geçsede yüzyıllar....
Korkusuzca atıyordu kendini Mehmet'im
Siper edip göğsünü
Gök gürler gibi her ağızdan
Allahuekber diye inletiyor cihanı
Bitmiyor kafirin hırsı
Çanakkale kendine yurtmu olacak sandı
Mehmet'im şehadete etmişken yemin
Ne yandan gelir bilinmez
O kör kurşunlar yol bilmez
Alırda canını
Akar damla damla kan
Toprağa sevdalı

Çanakkale kan akıtır sıksan toprağın
Mehmet'ime ölüm yar elinden küffarın
Ne bombalarından korkar düşmanın
Ne göğsüne saplanacak kurşundan
Öyle iman dolu ki yüreği
Mehmet'imin
Al bayrağıma sarılmış Kuran'ı kerim
Duruyor göğsünde
Şahitlik eder şehadetine
Bir hilalin altında..
Yürürken bir hilale..

Düşünmedi geride ne vardı Mehmet' im
Bir vatanı vardı,
Bir bayrağı,
Bir de imanı,
Şehadet vardı korkusuzca atıldığı
Korksun onca kana susamış düşman
Bekçisiydi açtı göğsünü Mehmet'im
Haykırdı gür sesiyle:
Çanakkale geçilmez
Eşlik etti '
Hep bir ağızdan
Dağı,taşı, inledi Çanakkale'nin
Denizler coştu
Bir hilalin altında.....