Dallarımı kırdılar kırılası eller
Puslu bir sabahın ertesinde
Gür çınar gölgesi yalnızlığında...
Sessiz ağıtlar döküldü toprağın gövdesine
Kızıl bir Ekim günü sessiz çığlıklarla...
Can yandı, kan oldu ılgıt ılgıt
Bakan gözler görmez
Tutan elim işlemez olana kadar dövündüm
Kanlı gözyaşlarım suladı can çiçeklerini
Ekim ikindilerinin akşam dönümlerinde...
Şırnak’tan başladı bu netameli yolculuk
Çukurca’da noktalandı ve...
Zebanileri utandıran cehennem çemberinde
Mehmet’imin canını aldı...
Başı yazmalı anası nasıl da uğurlamıştı
Vatan denen nazlı gelini beklemeye...
Gök girsin kızıl çıksın demiştik ya hani
Kürşad duruşlu, kınalı kuzular için
Bayrağa, silaha, Kur’ana el basarak
Teslim alınmıştı emanet bir yemin töreni sırasında...
Hangi kan emici susamıştı canına Mehmet’im
Hangi parmak titremeden basmıştı tetiğe
Can askerim...
Vebalin ağır boynumuzda
Nasıl çıkacağız Allah’ın karşısına
Nasıl hesap veririm anlatsana...
Yemin olsun sana
İntikamını koymayacağız şerefsizlerin yanına...
Eylül GÖKDEMİR... 22.EKİM.2007
Eylül GökdemirKayıt Tarihi : 7.6.2008 10:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!