Yine sefer vakti, iş başa düştü,
Tüfeğini al da yürü Mehmet’im.
İşkence mazlumun boyunu aştı,
Bu, zulmün en alçak türü Mehmet’im.
Bize benzemiyor, belirsiz ırkı,
Lakin suyumuzla dönüyor çarkı,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta