Ey oğul benden sana kalan,
Olmasın para pul, mal mülk,
En büyük servettir anlarsan bunu,
Nasihatım sana uy ömür boyu.
Göğüs kafesine sıkışmış çarpıyor yüreğim,
Gözlerim dolu süzülmek istiyor gözyaşlarım,
Bir sıkıntı var üzerimde ama ne bilmiyorum,
İki gözüm iki çeşme ağlamak istiyorum.
Aksa gözümden çağlayan gibi yaşlar,
Bir kar yağsa her yer beyaza bürünse,
Yollar, kaldırımlar bembeyaz olsa,
Bir kar yağsa insanların yüreğine,
Başladığı gibi bitirmeli hayatı insan,
Doğduğu günkü gibi masum ve temiz,
Kirletmemeli özünü ve benliğini,
Korumalı ruhunun masumiyetini,
İncinmemeli insandan ne bitki ne hayvan,
Velhasıl razı olmalı insandan cümle yaratılan.
Her yer karanlık göremez olduk,
Acep kör olan gözler bizim mi?
Yoksa yüreğimiz mi kör olan,
Bir gerçek varsa oda kör olduk dostlar,
Hangisi daha kötü görmeyen göz mü?
Yoksa kör olan yürek mi dostlar?
Takvimlerde nisan ayının yirmi beşi,
Yıllardan 2022 idi o kara gün,
Hiç unutulmayacak bir gün,
Güleryüzlü mesleğine aşık bir hekim,
İnsan ve hayvan sağlığına,
Ömrünü adamış bir Hekim,
Ölmemeli babalarından önce çocuklar,
Ölmemeli Suriyeli Aylan KURDİ’ler,
Ölmemeli Filistinli Nidal’ler,
Hiçbir çocuk ölmemeli,
Yaşamalı tüm çocuklar,
Çocuklar koşup oynamalı,
Soğuk bir kış günüydü,
Dinleniyordum sobanın başında,
Telefon çaldı bir anda,
Baytar bey yetiş Sarıkız doğuramıyor,
Hazırlanıp çıktım yola Sarıkız’a yardıma,
Özledim,
Huzuru ve sessizliği,
Silahların sustuğu,
İnsanların konuştuğu,
Bir Dünya’yı özledim.
Aylardan şubattı, günlerden pazartesi,
Sabah saatin dördüydü her yer karanlık,
Uyuyorduk hepimiz ölüler gibi,
Sallandı Maraş, Hatay, Adıyaman,
Sallandı Malatya, Antep, Diyarbakır,
Yıkıldı binalar, her yer karardı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!