Mehmet,Hilmi,Ömer Derki dostların

Ne idi O günler pelit altında yapıp yerdik ızgara
Mehmet, Hilmi, Ömer; Sedat aile ne güzeldi manzara
Göz değdi bizlere her halde geldik nazara
Akşamları beraberdik bir başka oluyor du her pazara

Bir başka idi bizim için bir başka bu bahçe
Bağlıyordu bir birimize, para pul ne ki akçe
Sevgili kul imiş Rabbim aldı bizde seni ne çare
Sen içimizdesin,değilsin fotoğraflarda kare

Attığın adımlar çimlerde bile durur izin
Durur da kalbimizde iz etti senin çizgin
Oldumu arkadaşın Azrail artık onunla gezin
Ne olduki yoksa sen bizdenmi bezdin

Yaz gelince başlardı evin önü için bir telaş
Çıkmadı çim toprağa verdin de ilaç
Elinde tohum saçardın kulaç kulaç
Tohuma değil, toprak sana imiş muhtaç

Gelde gör şimdi sırma sırma çıktı çimler
Uğraş verdiğin toprak şimdi yem yeşiller
Ağıt yakar sana fazıl daki diller
Gözyaşı döke döke arkandan sallandı mendiller

Öyle ise mekanın Cennet biz gelene kadar olsun tatilin
İyilik adamı,babası idin düşkünün fakirin
Bekle biz ler gelene kadar havzu kevser sahilin
Mehmet, Hilmi,Ömer dostların derki nur ile dolsun kabirin

Bu sözlerede Amin demek düşer şairin